LOS TESOROS DEL OTOÑO.




OTOÑO 2020.








     

M.Pin.@ 12/10/2020.









Comentarios

  1. Hola, querida Mónica!

    Te olvidaste de mim y de mi blog?
    Espero y quiero que estejas muy bién de salud.
    Tu y tu prima Beatriz adoram passear.
    Las fotos estão preciosas. Las delícias do outono son una maravilha.

    Besos y dias sem Covid.

    ResponderEliminar
  2. Hola, estimada Céu. Disculpa. Pensé que ya te había escrito. Ahora mismo me pasaré. Esta mañana tenia que ir a un sitio y se me olvido de ir, por que estuve muy liada haciendo la comida y después la cena, porque así a la noche lo tengo todo hecho. También tengo que pasarme por mi prima Bea que por cierto somos de gustos muy iguales... en los paseos, viajes, excursiones y demás. Visito otras personas... Imagínate esta entrada mía, sobre LOS TESOROS DEL OTOÑO tampoco lo pude terminar y deje todo así... Me alegro mucho que me hayas visitado, es un placer. No sabia que eras profesora. Me alegro un montón. Mi prima también lo fue. Los días pasan volando. entro de nada ya estamos en noviembre.
    Una abrazo muy grande.

    ResponderEliminar
  3. Hola Mónica, me gustan las imágenes que nos dejas de los frutos otoñales. Que ricas estan las castañas en sus múltiples formas de degustarlas. Y esa multifoto tuya es un bonito mosaico muy original. Gracias por tu visita. Un beso muy cariñoso y que todo vaya bien.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Querida Beatriz. Pues la verdad que del otoño creo haber disfrutado y como ya puedes imaginar en el Valle me siento como en casa.

      Un abrazo muy grande.

      Eliminar
  4. Hola, Mónica, como estás de salud? Y la pandemia en tu país? Aqui, en Portugal las cosas no estão nada bién. Hoy, 7.000 infetados.

    Ya comentei este post, pero es siempre agradável ver, de nuevo, bonitas imagens de outono.

    Besitos, guapa!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Querida Céu. Yo bien y espero que tu también. Por aquí la pandemia va fatal, pero han empezado con las vacunas. Estamos de nuevo confinados, sin poder salir a las afueras de la ciudad. Y así seguimos.
      Me alegran tus visitas...
      Un abrazo bien grande, guapa.

      Eliminar
  5. Cuánto me gustaría salir a hacer senderismo. Vengo a dejarte un abrazo.
    Cuídate mucho.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ya te digo yo. En estos momentos me gustaría estar viajando y relajar mi cuerpo en un cálido balneario. Tomándome una dulce infusión.
      Lo mismo te digo, amiga. Cuídate mucho amiga.

      Eliminar
  6. Hola Mónica, gracias por entrar en mi blog a comentar. Se agradece. Y tú, cuando nos dejas caer un nuevo post? Venga, anímate, que el Val de Arán inspira! Un bico para os dous. Por cierto tenemos los mismos amigos de los blogs! Qué bien!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Bea. De nada. Es un placer leerte. Seguiré mirando tu bloc en los pequeños momentos que pueda. Galicia también son tierras de gran inspiración. Sí pudiera estaría metida en las termas de Orense. Son bien relajadas. Con esa agua caliente y sus aromas es una belleza para el cuerpo y el cuidado de los huesos.
      Sí... veo que muchos amigos tuyos se pasan por aquí a visitarme.
      Eso pienso yo, haber cuando me pongo de nuevo con mi bloc. Por que tengo temas que contar, pero nunca me pongo.
      Te mando un enorme abrazo y sonriente en la cara.
      Cuídate, guapa...

      Eliminar
  7. Hola Mònica. Saps que es diu que si portes una castanya a la butxaca sempre et donarà sort. Jo en porto una com si fos un clauer.
    Salutacions.

    ResponderEliminar
  8. Hola Llorenç.
    Sí. Ja ho sabia que portar una castanya a la butxaca dona sort. També m'ham dit que serveix per prevenir les almorranas. Però si es veritat o no. No tinc ni idea.
    La gent te un sac ple de supercisions i jo prefereixo no fer molt cas de hot, per que només viuria de cosas sobrenaturals i no me vull posar-me voiga amb tantes carències i supersicions.
    M'agrada molt més. Viure amb el cap fresc i sense mascares que no són reals.
    De totes maneres tu segueix porten la castanya per si fos veritat que porta sort. No està de més. Jo la he portat anys enrera. Però ara ja no agafo gaire.
    Un abraçada de bona nit.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

FARMACIA DE GUARDIA.

FARMACIA DE GUARDIA

FARMACIA DE GUARDIA.